Τρίτη 15 Μαΐου 2012

μια βόλτα = μια ανάσα και μισή

Όταν μια βόλτα στο βουνό ( περίπατος, με ποδήλατο, με μοτοσυκλέτα, με ότι έχει κανείς ρε αδερφέ)
μπορεί να σου δώσει την ώθηση να έχεις την όρεξη να λες ότι αναπνέω, τότε επιβάλετε να κάνεις κάτι παρόμοιο πιο συχνά, για να μπορείς να το μεταδόσεις και στους άλλους αυτό το συναίσθημα.
βλέπεις , ακούς, νιώθεις την ομορφιά της φύσης , λες ότι αποκλείεται ο Θεός να είχε τόσα πολλά κέφια όταν έφτιαχνε τη φύση και να βαριόταν όταν έφτιαξε τον άνθρωπο.
Μήπως εμείς έχουμε χαλάσει τη ζωή μας επειδή δεν αναγνωρίζουμε ότι στο κάτω- κάτω φιλοξενούμενοι είμαστε σε αυτό το οποίο ζούμε και μας το έχουν δώσει για να το αξιοποιούμε και όχι για να το καταστρέφουμε.
Την επόμενη φορά λοιπόν που θα ξυπνήσουμε το πρωί ας ευχαριστήσουμε το Θεό που έφτιαξε την φύση, τον άνθρωπο που έχουμε δίπλα μας και αγαπάμε και μας αγαπάει για το ότι υπάρχει για να μπορούμε να εκφράζουμε τις όμορφες σκέψεις που έχει ο καθένας μας για να ομορφύνουμαι περισσότερο αυτό που μας έδωσε ο Θεός και οι άλλοι προσπαθούν να μας χαλάσουν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου